Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα
Συνθήκες Εργασίας & Εκπαίδευσης των Ναυαγοσωστών στην Ελλάδα.
Έχουν τα ξενοδοχεία χρήματα για πρόσλήψη ναυαγοσώστη ή είναι φτωχαδάκια;
Γενικές ή Ειδικές Συνθήκες
Πολλοί ναυαγοσώστες, αλλά κι διαφορετικοί εργαζόμενοι, αποδέχονται άθλιες συνθήκες εργασίας σε ξενοδοχεία επειδή στα σημερινά χρόνια το ελληνικό κράτος διέρχεται «οικονομική κρίση»· κρίση που δε διαφέρει από τις κρίσεις χρέους άλλων κρατών.
Κι όταν λέμε «άθλιες συνθήκες» εργασίας εννοούμε:
α. καθημερινή υπερωρία 9-10 ωρών
β. χαμηλές αποδοχές
γ. μη καταβολή δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδόματος αδείας
δ. παράλληλη απασχόληση και σε άλλους τομείς μέσα στο ξενοδοχείο, ενώ κάτι τέτοιο απογορεύεται ρητά από το Π.Δ. 23/2000
Αποδεχόμενοι οι ναυαγοσώστες τις δικαιολογίες περί κρίσης στον τουριστικό τομέα, που βρίσκεται εν αντιθέσει σε μεγάλη φάση οικονομικής ανόδου, υποκύπτουν στους εργασιακούς εκβιασμούς, στραπατσάροντας παράλληλα την ειδικότητά τους, που κατά την ουσία είναι η ΕΥΘΥΝΗ για τη ΖΩΗ του ΑΛΛΟΥ, και αποδέχονται χωρίς καμία αντίρρηση, θα λέγαμε ιδιαίτερα δίχως καμία σκέψη, τις προαναφερόμενες συνθήκες εργασίας.
ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ (για τον υπολογισμό των κερδών ενός ξενοδοχείου)
Ας υποθέσουμε ότι ένα ξενοδοχείο
α. διαθέτει 800 κλίνες κι άρα 400 δίκλινα δωμάτια
β. εργάζεται για 5 μήνες το χρόνο (Μάιο-Οκτώμβριο) και
γ. η τιμή ενός δίκλινου κυμαίνεται από 100 ευρώ έως 180 ευρώ τη βραδιά.
Στην υπόθεσή μας θα δεχτούμε εκτός πραγματικότητας χειρότερους όρους, δηλαδή ότι η τιμή του δίκλινου είναι η ελάχιστη των 100 ευρώ κι ότι ενοικιάζονται όχι και τα 400 δίκλινα, αλλά μόνο τα 250 καθόλη την τουριστική περίοδο των 5 μηνών.
Με έναν απλό υπολογισμό έχουμε:
250 δίκλινα Χ 100€ Χ 30 μέρες (1 μήνας) = 750.000€ /το μήνα Χ 5 μήνες = 3.750.000 € τα έσοδα ενός ξενοδοχείου στην χειρότερη περίπτωση.
Ο ΜΗΝΑΣ ως ΕΞΟΔΑ
Τα μηνιαία έσοδα ενός τέτοιου υποθετικού ξενοδοχείου, όπως τα υπολογίσαμε είναι της τάξης των 750.000 €.
Αν υποθέσουμε ότι ένα τέτοιο ξενοδοχείο έχει έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων, δηλαδή 50 εργάτες, κι ο μισθός τους ανέρχεται σε 1500 (!) ευρώ μεικτά, τότε το ξενοδοχείο για την εργασία έχει ένα έξοδο μηνιαίο της τάξεως των:
50 Χ 1500€ =75.000 €
των μόλις 75.000€ ευρώ μηνιαίως. Είναι δηλαδή το 1/10 των μηναιών εισοδημάτων ενός ξενοδοχείου. Από κει κι έπειτα το ξενοδοχείο έχει έξοδα για την αγορά τροφών, ηλεκτρικού και νερού.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Στα έσοδα του ξενοδοχείου δεν υπολογίσαμε τα έσοδα από την κατανάλωση των τουριστών μέσα στο ξενοδοχείο, σε ποτά και διατροφή, μήτε τα έσοδα από την εκμετάλλευση της παραλίας από την ενοικίαση ξαπλωστρών / ανακλίντρων. [Στα all inclusive ξενοδοχεία σαφώς δεν υπάρχουν κέρδη από την κατανάλωση των πελατών τους, και ίσως μήτε από την ενοικίαση ξαπλωστρών, αλλά από την άλλη η ποιότητα της διατροφής που παρέχουν είναι η χαμηλότερη στην αγορά κι άρα η περισσότερο ανέξοδη κι οικονομική, οπότε δε μπορεί να θεωρηθεί σημαντικό οικονομικό βάρος].
Δεδομένου ότι τα ξενοδοχεία ως μεγάλες εταιρίες αντλούν,
α. Κοινοτικές επιχορηγήσεις για εργαζόμενους και κατασκευές / ανακαινίσεις
β. χρησιμοποιούν και εργαζόμενους / μαθητευόμενους με μισθούς πείνας, παράλληλα με τους «κανονικούς»
μπορεί να κατανοήσει κανείς ότι «ψωμί» για εργασία σαφώς υπάρχει, όμως η νοοτροπία των επιχειρήσεων δεν είναι αυτή κι από κει άρχεται και ξεκινά η κοροϊδία των εργαζομένων από τους ξενοδόχους.
ΠΟΙΑ είναι η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ των ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ;
Η νοοτροπία αυτών των επιχειρήσεων δεν είναι η απλόχερη κατανομή κάποιου πλούτου της κερδοφορίας εις τους εργάτες τους, αλλά αντίθετα όπως όλες οι αρρωστημένες επιχειρήσεις όλων των αιώνων κι ιδιαίτερα της νέας εποχής, είναι η διαρκής συσσώρευση πλούτου και κερδών αποκλειστικά για αυτές, είτε για τη διαρκή επέκταση με αγορά νέων ξενοδοχείων /εγκαταστάσεων, είτε για την απόσβεση υπερφίαλων δανείων παλαιότερων εποχών για τα οποία δάνεια ευθύνεται πάντοτε κι αποκλειστικά η εγωπαθητική δίοικηση (διευθυντές – ιδιοκτήτες).
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΗΜΑΤΑ για ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΕΣ στα ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ;
Αυτή η αθροιστική συσσώρευση πλούτου (μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ μέχρι εκατομμύρια κάθε χρόνο) αποδεικνύει περίφημα πως υπάρχουν χρήματα για ναυαγοσωστική κάλυψη αλλά και για την πληρωμή καλών μισθών σε ναυαγοσώστες.
Εκείνο που δεν υπάρχει είναι η θέληση. Γι’ αυτό και παρόλα τα νούμερα κερδοφορίας των ελληνικών, ο Θεός να τα κάνει ελληνικά, ξενοδοχείων, υπάρχει η διαρκής κλάψα της «κρίσης» κι οι μειώσεις μισθών με αποτέλεσμα πολλές ξενοδοχειακές μονάδες στην Ελλάδα να έχουν περισσότερα κέρδη την εποχή της κρίσης, παρά άλλες εποχές. Ναι, δεν είναι ψέμα αυτό. Αλήθεια είναι.
ΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΑ ΛΟΜΠΥ στην ΕΛΛΑΔΑ
Οι ξενοδόχοι, επειδή ακριβώς έχουν μεγάλες κερδοφορίες, παρά τις κροκοδείλιες κλάψες τους προς τους εργάτες, έχουν μεγάλη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα και προωθούν τα συμφέροντά τους μέσα στο κοινοβούλιο σχεδόν κατά βούληση, όπως ακριβώς κάνουν κι οι ναυαγοσωστικές Σχολές.
Αν οι ξενοδόχοι δεν είχαν μεγάλα κέρδη, δε θα είχαν και πολιτική επιρροή, ντε φάκτο. Οι κυβερνήσεις τους εξυπηρετούν, ακριβώς όπως κάνουν με τους βιομηχάνους, γιατί γνωρίζουν ότι από αυτούς περιμένουν κάποιες μορφές εργατικής απασχόλησης των ελλήνων πολιτών (δουλειές) αλλά κι έσοδα από τη φορολόγηση και την εισροή συναλλάγματος εντός των ελληνικών συνόρων.
Τα ξενοδοχειακά λοιπόν λόμπυ έχουν καταφέρει ο νόμος για την ναυαγοσωστική κάλυψη να μην τους ακουμπά και να μην τους αφορά, αφήνοντας το έξοδο αυτό στις πλάτες του ελληνικού δημοσίου και των δήμων.
Με άλλα λόγια οι ελληνικές πολυσύχναστες παραλίες καλύπτονται ναυαγοσωστικά αποκλειστικά με οικονομική συνεισφορά των δήμων και ποτέ των ξενοδόχων, παρά τις διευκρινήσεις του νόμου (Π.Δ. 23/2000) προς τούτο.
Όλα αυτά συνθέτουν το παζλ της ελληνικής άθλιας κοινωνικής κατάστασης και το σπάσιμο του αποστήματος μπορεί να συμβεί μόνο με αμεσοδημοκρατικές λύσεις, εκεί όπου κάθε λόμπυ θα βρει το μάστορά του από τον ίδιο τον λαό πάνω εις τον οποίο στηρίζεται για να κερδοφορεί αθλίως ενώ οι εργάτες του κακοπερνούν μερικές φορές.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ να ΚΑΝΕΙ ο ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗΣ;
Οι Ναυαγοσώστες, αλλά κι άλλοι μισθωτοί, δε θα πρέπει να είναι τόσο ανέμυαλοι· ιδιαίτερα οι ναυαγοσώστες θα πρέπει να αναζητούν εργασία:
α. με Ιδιωτικά Συμφωνητικά
β. με την υπογραφή συμβολαίων εταιρικής μορφής
γ. με τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών ως ελεύθεροι επαγγελματίες
όπου ως «εταιρική μορφή» εννοούμε τη σύσταση εταιριών ναυαγοσωστικών υπηρεσιών από εργαζόμενους ναυαγοσώστες για την επίτευξη κατάληλλων συνθηκών εργασίας και την απαίτηση ικανοποιητικών μισθών.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ;
Σαφώς υπάρχουν κάποια, αυτά περιμένουμε να μας τα υποδείξουν οι εργαζόμενοι εδώ με δικές τους αναρτήσεις. Μέχρι τότε ο κανών ισχύει.
ΞΕΝΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ κι ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΕΣ
Υπό κατασκευή
Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα 
Πρόσφατα σχόλια