Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα
Συνθήκες Εργασίας & Εκπαίδευσης των Ναυαγοσωστών στην Ελλάδα.
Ναυαγοσωστική, Εταιρίες Ναυαγοσωστικών Υπηρεσιών & Άδεια Εξασκήσεως Επαγγέλματος
![Alamoana14[1]](https://lifeguardsjobgreece.files.wordpress.com/2013/11/alamoana141.jpg)
Ένα από τα προβλήματα των ναυαγοσωστών στην Ελλάδα είναι το ότι επί το πλείστον έχουν νεαρή ηλικία και
α) αδυνατούν να κατανοήσουν τη φύση του επαγγέλματός τους
β) αδιαφορούν για το μέλλον του, εφόσον για τους περισσότερους η δουλειά αυτή αφορά «ένα ή δύο καλοκαίρια» όπου θα εξοικονομήσουν κάποιο «χαρτζηλίκι» εργαζόμενοι ως «υπάλληλοι» μιας εταιρίας ναυαγοσωστικών υπηρεσιών κάποιας Σχολής ή ενός ξενοδόχου.
Ούτε περνάει από το μυαλό των περισσότερων ότι η πολιτεία με το ΠΔ 23/2000 τους κατοχύρωσε το επάγγελμα κι άρα μπορούν να κινούνται ως ελεύθεροι επαγγελματίες κλείνοντας μόνοι τους τις εργολαβίες που εξασφαλίζουν οι μεγάλοι στο χώρο στη δική τους θέση, δηλαδή οι εταιρίες ναυαγοσωστικών υπηρεσιών των σχολών ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης.
Αντί λοιπόν ο κάθε ναυαγοσώστης να εφοδιαστεί με τον κατάλληλο εξοπλισμό που προβλέπει το Π.Δ. 23/2000 και να κλείνει μόνος του εργολαβίεςς σε Δήμους και ξενοδοχεία, αντιθέτως με ένα πνεύμα υπαλληλίας, πασάρει την άδειά του στις ναυαγοσωστικές εταιρίες των σχολών που λειτουργούν ως ένα είδος «εργατικού ποιμένα» κι «απολαμβάνει» ένα μισθό «υπαλλήλου», αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στις ορέξεις των εταιριών, που υπερτιμολογούν τους ελλαδικούς Δήμους.
Αυτό που πρέπει να καταλάβει κάθε ναυαγοσώστης στην Ελλάδα είναι πως
α) η άδεια είναι δική του. Χωρίς την άδειά του η κάθε εταιρία ναυαγοσωστικών υπηρεσιών κάθε ελληνικής σχολής είναι ανίκανη να κερδίσει τα όσα κερδίζει πίσω από την πλάτη του.
β) Οι εταιρίες των σχολών χρησιμοποιούν τα Προεδρικά Διατάγματα, που οι ίδιες προτείνουν στο Υπουργείο Ναυτιλίας, για να πιέζουν νομικά Δήμους και Ξενοδοχειακές Εγκαταστάσεις για ναυαγοσωστική κάλυψη, υπογράφοντας συμβόλαια υψηλού κέρδους με την άδεια του «υπαλλήλου» ναυαγοσώστη, που πολλές φορές «απολαμβάνει» το βασικό μισθό, άλλοτε ακόμη και χωρίς ένσημα ή πληρωμένες υπηρεωρίες και δώρα αδειών.
γ) Ο κάθε ναυαγοσώστης θα έπρεπε να χρησιμοποιεί αυτό το νομικό πλαίσιο για δικό του όφελος, αφού δική του είναι η άδεια, κι όχι της κάθε ναυαγοσωστικής εταιρίας ή κάθε Σχολής και να
ι) κλείνει εργολαβίες με Δήμους και ξενοδοχεία ζητώντας τις υψηλές αποδοχές που δικαιείται ένα επάγγελμα ειδικότητας, εποχιακό με ρίσκο κι έξοδα εξοπλισμών και συντήρησης σκάφους.
ιι) αν αποφασίσει να συνεργαστεί με εταιρία, να απαιτεί αξιόλογο μισθό, κι όχι χαρτοπόλεμο, λες κι είναι υποδυέστερος. Ο ναυαγοσώστης έχει την άδεια στα χέρια του, όχι οι εταιρίες των σχολών. Οι εργολαβίες κλείνονται με άδειες εξασκήσεως του επαγγέλματος, όχι με εξοπλισμούς μόνο.
ιιι) να συνεταιρίζεται σε εταιρίες ναυαγοσωστών, όπου θα έχει τα μέγιστα οφέλη παρά να υποτάσσεται άνευ όρων σε εταιρίες που στην πραγματικότητα τον έχουν μετατρέψει σε ευτελές πιόνι τους από το 2000 κ.ε. εξοικονομώντας πίσω από την πλάτη του χωρίς να τον σέβονται, παρά τα πανηγύρια τους (βλ. αποχαιρετιστήρια πάρτυ καλοκαιριού με σύνθημα: «να μας ξανάρθετε για δουλειά»), ταξίδια στην Αυστραλία κι εκδρομές στο «Πήλιο». Καλά αυτά, αλλά δεν αρκούν για το χτίσιμο ενός αμοιβαίου και αγαθού σεβασμού μεταξύ εταιριών και ναυαγοσωστών.
Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα 
Καλησπερα
Εχεις δουλεψει ως ελευθερος επαγγελματιας σε καποιον Δημο?
Ρωταω γιατι με ενδιαφερει αμεσα, εχω εργαστει 4 χρονια ως υπαλληλος και αρχισα να βλεπω διαφορα πραγματα που παραξενεύτηκα. Και θα ηθελα να σε ρωτησω επιπλεον πραματα.
Ευχαριστω εκ των προτέρων
Και ως ελεύθερος επαγγελματίας και ως μισθωτός