Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα
Συνθήκες Εργασίας & Εκπαίδευσης των Ναυαγοσωστών στην Ελλάδα.
«Οι ναυαγοσώστες εργάζονται μόνο 7ωρο, το λέει η νομοθεσία…»
Πάρα πολλοί ναυαγοσώστες στην Ελλάδα πέφτουν εις την παγίδα του να νομίζουν, πως το ωράριο εργασίας του ναυαγοσώστη είναι 7ωρο, και μάλιστα πιστεύουν πως αυτή την λάθος ιδέα την «πιστοποιεί ο νόμος».
Πώς πέφτουν όμως σε αυτή την παγίδα;
Αυτό θα εξετάσουμε παρακάτω εις το άρθρο μας…
Τι λέει το νομοσχέδιο Π.Δ. 23/2000;
«Άρθρο 7
Υποχρεώσεις εκμεταλλευομένων λουτρικές εγκαταστάσεις
Οι εκμεταλλευόμενοι τις λουτρικές εγκαταστάσεις, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 1 του παρόντος (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ξενοδοχειακές μονάδες, οργανωμένες κατασκηνώσεις κ.λπ) υποχρεούνται όπως:
α) Κατά τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο και από ώρας 10.30 – 17.30 προσλαμβάνουν ικανό αριθμό ναυαγοσωστών. Κάθε ναυαγοσώστης ελέγχει έκταση ακτής σε ακτίνα τριακοσίων (300) μέτρων εκατέρωθεν του βάθρου.»
Τι καταλαβαίνουν όμως οι Έλληνες ναυγοσώστες;
Οι Έλληνες ναυαγοσώστες κατανοούν πως η εργασία τους είναι 7ωρη και καλύπτει τις ώρες 10:30-17:30 και πάει και τελείωσε! Ούτε μία ώρα παραπάνω από το 7ωρο, ούτε άλλη ώρα διαφορετική από 10:30-17:30. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει ναυαγοσώστης σε παραλία μετά τις 17:30! Αν είναι δυνατόν!
Πηγές του Σφάλματος
Οι πηγές αυτού του σφάλματος είναι δύο:
α. Νομίζουν πως το Π.Δ. 23/2000 στο άρθρο 7 μιλά για τις εργασιακές τους σχέσεις κι όχι για τις υποχρεώσεις των «εκμεταλλευομένων λουτρικές εγκαταστάσεις»
β. Δεν καταννοούν πως το Π.Δ. 23/2000 είναι διάταγμα του Υπουργείου της Εμπορικής Ναυτιλίας κι όχι του Υπουργείου Εργασίας
Κι αυτές τις 2 πηγές θα αναλύσουμε παρακάτω, ενώ θα πρέπει από τώρα να σημειώσουμε πως Επιπλέον Απόδειξη του λάθους των αντιλήψεων των ελλήνων ναυαγοσωστών είναι πως το Π.Δ. 23/2000 πάνω στο οποίο στηρίζονται για να πιστέψουν ότι πιιστεύουν, αφορά μόνον τον ναυαγοσώστη στον Αιγιαλό (ΠΔ 23/2000) ενώ όχι τον επόπτη ασφαλείας πισίνας ο οποίος σαφώς και δεν αναφέρεται στο ΠΔ 23/2000.
Επεξήγηση του σφάλματος Α
Το νομοθέτημα Π.Δ. 23/2000 επιβάλλει στους εκμεταλλευτές λουτρικών εγκαταστάσεων την ελάχιστη αναγκαστική διάρκεια ναυαγοσωστικής κάλυψης τους (10:30-17:30). Βασικά δηλαδή δίνει το στίγμα για μια 6ήμερη απασχόληση Χ 7ώρες, που άλλωστε ως έξοδο μιας επιχείρησης είναι κι η πιο φθηνή λύση. Από κει κι έπειτα δεν απαγορεύει σε αυτούς τους εκμεταλλευτές να φυλάσσουν τις εγκαταστάσεις τους περισσότερες ώρες, ξοδεύοντας αν το επιθυμούν περισσότερα χρήματα για 8ωρη, 9ωρη ή 10ωρη απασχόληση και κάλυψη.
Όπως θα έχουν παρατηρήσει οι περισσότεροι, στα ξενοδοχεία υπάρχει 8ωρη ή 9ωρη απασχόληση (καμιά φορά και 10ωρη), ενώ στους Δήμους σταθερά και πάντα σχεδόν επικρατεί η 7ωρη, με μερικές εξαιρέσεις να εμφανίζονται στην Κρήτη το 2013, όπου το ωράριο επεκτάθηκε σε 9ώρες (άγνωστο βέβαια πόσα λαμβάνουν ως μισθό οι απασχολούμενοι εκεί. Πολύ θα θέλαμε να το γνωρίζαμε αυτό!…..)
Γιατί συμβαίνει όμως αυτό εις τους Δήμους κι οι ναυαγοσώστες έχουν αποκτήσει τη λαθεμένη ιδέα πως «το ωράριο μας είναι 7ωρο κι ως εκεί και μη παρέκει»;
Αυτό συμβαίνει γιατί στους Δήμους οι Σχολές είχαν μάθει να χρεώνουν πολλά περισσότερα (υπερτιμολόγηση) από ότι στα ξενοδοχεία όπου οι διευθυντές είναι πολύ πιο «τσεκούρια». Κι έτσι οι Δήμοι δεν τολμούσαν να προσφέρουν 8ωρη κάλυψη στους δημότες τους, φοβούμενοι πάντοτε την αύξηση των εξόδων της υπηρεσίας αυτής. Άλλοτε βέβαια οι ίδιες οι Σχολές προωθούσαν στους Δήμους το 7ωρο, κάνοντας χρήση νεφελωδών επιχειρημάτων, επειδή σε αυτή τη μορφή εργασίας τα εργατικά έξοδα είναι μικρότερα κι έχουν απλούστερους υπολογισμούς. Έτσι απόφευγαν να μπλέκουν με 8ωρα, 5νθήμερη εργασία, 2 ρεπό την εβδομάδα και περισσότερους ρεπατζήδες.
Όλο αυτό το σκηνικό παγιώθηκε μέσα στα μυαλά των ελλήνων ναυαγοσωστών, που δε διακρίνονται άλλωστε για το ενδιαφέρον τους πάνω στην εργατική νομοθεσία. Αυτό βέβαια είναι φυσιολογικό, αφού όλοι μελετούν αθλητικές εφημερίδες που είναι «σπουδαιότερες». Το να μη κατανοούν όμως τι λέγει το Άρθρο 7 του Π.Δ. 23/2000, σημαίνει αδυναμία κατανόησης της ελληνικής γλώσσας. Κι αυτό είναι εξόχως λυπηρό….για το μέλλον αυτού του τόπου.
Επεξήγηση του σφάλματος Β
Το Π.Δ. 23/2000 ώς ειπώθηκε παραπάνω, είναι νόμος που αφορά το Υπουργείο Ναυτιλίας κι αναφέρει στο τέλος του:
«Στον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος Διατάγματος.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Κωστής Στεφανόπουλος
Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας
Σταύρος Αρ. Σουμάκης»
Το Π.Δ. 23/2000 λοιπόν δεν είναι νόμος του Υπουργείου Εργασίας, κι ούτε μπορεί σε ΟΥΔΕΜΙΑ περίπτωση να ασχολείται με τις εργασιακές συνθήκες των ναυαγοσωστών. Ασχολείται μόνο με τις υποχρεώσεις των εχόντων τις όποιες λουτρικές εγκαταστάσεις. Κανείς Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας δεν έχει λόγο σε εργασιακές συνθήκες. Λόγο εκεί έχει μόνον το Υπουργείο Εργασίας.
Είναι κι αυτή μια σημαντική «λεπτομέρεια» που διαφεύγει από τα μυαλά, όχι μόνο ναυαγοσωστών αλλά πολλές φορές και Σχολαρχών!
Επιπλέον Απόδειξη (Επόπτης Ασφαλείας / Ναυαγοσώστης)
Το επιχείρημα πάνω στο οποίο στηρίζονται οι έλληνες ναυαγοσώστες για να στηρίξουν την πλάνη τους για το 7ωρο είναι το Π.Δ. 23/2000.
Κι όμως αυτό το νομοσχέδιο αφορά μόνον τον ναυαγοσώστη στον Αιγιαλό, κι όχι τον επόπτη ασφαλείας πισίνας ο οποίος σαφώς και δεν αναφέρεται στο ΠΔ 23/2000.
Συνεπώς τι;
Μήπως άραγε ο επόπτης ασφαλείας (ή ο ναυαγοσώστης όταν εργάζεται σε πισίνα ως επόπτης ασφαλείας) δεν θα έχει ωράριο εργασίας επειδή αυτό δεν αναφέρεται στο ΠΔ 23/2000; Ή μήπως ο επότης ασφαλείας θα εργάζεται 12 ώρες ή 18;
Επιτέλους μάθετε να διαβάζετε Ελληνικά για το δικό σας καλό…. Πολλοί αναγιγνώσκουν, λίγοι παίρνουν χαμπάρι.
Τα ωράρια Εργασίας, λοιπόν, εξαρτώνται από το Υπουργείο Εργασίας, όχι από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας το οποίο αντιθέτως με το Π.Δ. 23/2000 όπως είπαμε είχε εκδώσει 7ωρο ωράριο υποχρεωτικής κάλυψης ΛΟΥΤΡΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΝΑΛΙΑΣ ΖΩΝΗΣ!
Π.Δ. 23/2000, Άρθρο 1, Ορισμοί:
«1. ΛΟΥΤΡΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ:
α) Ο κατάλληλα οργανωμένος χώρος του αιγιαλού ή και της παραλίας ή ζώνης λιμένα στον οποίο εισέρχονται με την καταβολή εισιτηρίου (αντιτίμου) άτομα για λήψη λουτρού στην έμπροσθεν αυτού θαλάσσια περιοχή.»
Συνεπώς το ωράριο πέρα από τις 7 ώρες είναι στην διάκριση του εργοδότη …όσο ακόμη το Υπουργείο Εργασίας δεν έχει ασχοληθεί ειδικά με ένα ζήτημα, ως λ.χ. θα ήταν το ωράριο εργασίας του ναυαγοσώστη.
Για να τελειώσουμε με αυτό το θέμα
Θα πούμε κάτι που το έχουμε τονίσει και στο άρθρο μας για το νέο προεδρικό διάταγμα που ετοιμάζεται στην Ελλάδα. Οι Σχολάρχες προωθούν αυξημένο ωράριο κάλυψης των παραλιών στην Ελλάδα (9ωρο). Αυτό υποτίθεται γίνεται για το καλό των λουομένων. Οι πληροφορίες όμως που έχουμε, μας λένε διαφορετικά πράγματα. Μας έχουν ενημερώσει δηλαδή, πως στόχος των Σχολαρχών είναι τα αυξημένα τιμολόγια προς τους Δήμους και προς τις ιδιωτικές παραλίες που θα αναγκαστούν να καλύπτουν τους χώρους για 9 ώρες συνεχόμενα. Η ασφάλεια των λουομένων είναι «παράπλευρη» απώλεια. Μακάρι να είναι ψέματα, αλλά θυμηθείτε μας. Και να δείτε πως στο τέλος οι ναυαγοσώστες θα την πληρώσουν την νύφη ακόμη μια φορά!
Γιατί να μας θυμηθείτε;
Μα για 2 απλούστατους λόγους!
α. Κάποτε οι μισθοί ήταν υψηλοί και κάποιοι ζητούσαν μειώσεις για να «ανασάνουν» οι επιχειρήσεις παρά τις υπερτιμολογήσεις που όλοι οι «σωστοί» επιχειρηματίες προωθούσαν στις δημόσιες συμβάσεις τους. Οι κυβερνώντες τους μείωσαν. Πάρα ταύτα οι σχολάρχες, μαζί με άλλους εργοδότες, εξακολουθούσαν να μην αποδίδουν στους ναυαγοσώστες τους όσα νομοθετικά ορίζονται [από το Υπουργείο Εργασίας] , κι ας έλαβαν τις «ανάσες» που ζήτησαν. Με το νέο νομοσχέδιο και τα 9ωρα, όχι μόνο θα ζητούν περισσότερα χρήματα από τους Δήμους, όπου το μπορούν, αλλά θα αποδίδουν ελάχιστες ωροαυξήσεις στους ναυαγοσώστες τους, ώστε αυτοί να καταντήσουν τα οριστικά θύματα της όλης υπόθεσης. Άλλωστε το νέο νομοσχέδιο δεν το συνέγραψαν οι Υπουργοί. Συγγράφθηκε από τις Σχολές που γνωρίζουν πολύ καλά πως να βγάζουν από τη μύγα ξύγκι. Τσιχ…..σιγά τώρα, μην αποδόσουν υπερεργασία, υπερωρίες και αυξημένα επιδόματα λόγων υπερεργασιών κι υπερωριών στους ναυαγοσώστες τους…. Εξαιρέσεις ίσως να υπάρξουν και να υπάρχουν, αλλά δε θα είναι ο κανόνας.
β. Ο Έλληνας ναυαγοσώστης είναι μοιρολάτρης. Προτιμά να εργάζεται 7ωρο για πενταροδεκάρες και κλεμμένος, παρά να του πει κανείς πως σε 9ωρη απασχόληση θα λαμβάνει υπερεργασία, υπερωρία, αυξημένα ρεπό, αυξημένα δώρα κι επιδόματα. Άλλωστε αυτός ο ίδιος έχει παραδοθεί και δεν πολεμάει για τα ελάχιστα νομοθετημένα που οφείλει να λαμβάνει κι αφήνει και τον κατακλέβουν. Όταν λοιπόν αρχίσει ο χορός του αυξημένου «παρά» (βλ. ευρώ), τι νομίζεται ότι θα κάνει και πάλι; Απλά θα δεχθεί σαν ανόητος στην μαύρη 4-5€ ευρώ «παραπάνω» (120-150 ευρώ το μήνα αύξηση σε μαύρα) και θα εργάζεται 09:30-18:30 στριμωγμένος πάνω σε ένα πύργο – καραούλι.
Κρίμα γιατί το επάγγελμα είναι πανέμορφο.
Άρα τι μένει;
Ένα και μόνο: οι ναυαγοσώστες να οργανωθούν σε συνεταιρισμούς, να αποβάλουν τους παρέμβλητους, να φτιάξουν Σωματείο και να απαιτήσουν κάποτε υψηλότερο μισθό από το βασικό του ανιδείκευτου εργάτη, βάση νόμου του Υπουργείου Εργασίας ή ΣΣΕ.
Μπορεί κανείς να ελπίζει;
Ναι. Μόνο όμως όταν περισσότεροι ενήλικες, και μάλιστα μορφωμένοι, παραμείνουν στο επάγγελμα, ώστε να μπορεί να οργανωθεί κάποτε μια υποτυπώδη πίεση για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ναυαγοσωστών στα διάφορα Υπουργεία ως αντίβαρο εις τις διαπλοκές των Σχολών.
Όσο αντίθετα στο επάγγελμα εισχωρούν νέοι και νέες «αλεξιπτωτιστές» κάτω των 25 ετών, με στόχο «απλά να βγάλουν μισθολογικά το καλοκαίρι», τόσο περισσότεροι Σχολάρχες θα χορεύουν μειώνοντας τα έξοδα τους εις βάρον αλλονών…
Για να δούμε….
Έως τότε πάντως, ένα είναι το σίγουρο. Οι Σχολές είχαν το πάνω χέρι για μια δεκαετία στην Ελλάδα. Τα χρυστά χρόνια των μεγάλων κερδών 2000-2010 πέρασαν ανεπιστρεπτί. Άρχισαν να τις πέρνουν χαμπάρι και οι Δήμοι και οι διασώστες και τα λάθη και οι απληστίες ήταν δικές τους και τώρα πέφτουν πάνω στα κεφάλια τους. Σιγά σιγά, πλησιάζει η ώρα της αποπληρωμής του χρέους… κι αυτή η σελίδα είναι μια απόδειξη περί τούτου.
Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα 
Πρόσφατα σχόλια