Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα
Συνθήκες Εργασίας & Εκπαίδευσης των Ναυαγοσωστών στην Ελλάδα.
Λογιστές / Λογίστριες . Συνενοχή στην κομπίνα Νο2 (Μια ιστορία λογίστριας)
Στη φωτογραφία ο λογιστής του «Αλ Καπόνε» από την ταινία «Οι αδιάφθοροι». Η ιστορία διδάσκει πως και οι μαφιόζοι, αλλά και πάσης φύσεως λαμόγια διαθέτουν λογιστή, εφόσον τα λαμόγια, κυρίως ασχολούνται με τη διασκέδασή τους, παρά με την εξέρευση τρόπων φοροδιαφυγής. Αυτή την αναλαμβάνει ο λογιστής τους, εφόσον έχει λάβει τις εντολές του από τον εργοδότη του.
Σημειωτέον : Ο Αλ Καπόνε συνελήφθη από το FBI λόγω φοροδιαφυγής, ενώ υπήρχε δυσκολία απόδειξης των άλλων εγκλημάτων του, εφόσον τότε στην Αμερική, όλοι κρατούσαν «σιωπή» (omerta), σαν τους Έλληνες εργαζόμενους ναυαγοσώστες στην Ελλάδα του σήμερα, που γίνονται συνένοχοι των αφεντικών τους μη καταγγέλοντας αυτούς στις νομικές αρχές του κράτους.
Η ιστορία που θα αναφέρουμε κάτωθι δεν έχει σχέση με εργαζόμενο ναυαγοσώστη, αλλά είναι ακριβώς ίδια όπως την έχουμε συναντήσει στην ελληνική κοινωνία και μεταξύ ναυαγοσωστών.
Τα πρόσωπα της υπόθεσης
Θύτης Νο 1 (αρχιλαμόγιο Νο1 ): Προσωπική Εταιρία από την Κρήτη (Κρητικός δηλαδή επιχειρηματίας) που ασχολείται με την ξενάγηση τουριστών από τη Ρωσία (τουριστικό γραφείο ξεναγών), κάνοντας χρήση Ρωσίδων, Ουκρανέζων («γκρουπιέρες»)»κ.λ.π. που ζουν ή έρχονται το καλοκαίρι για εργασία στην Ελλάδα και συνεργάζεται με μεγάλα ξενοδοχεία της πατρίδας μας στον ελληνικό χώρο.
Θύτης Νο2 (αρχιλαμόγιο Νο 2): Η λογίστρια της εν λόγω εταιρίας σε τοπικό λογιστικό γραφείο.
Θύμα: Ουκρανέζα «γκρουπιέρα» νυμφευμένη με Έλληνα
Πρόλογος: οι συνθήκες εργασίας
Πολλές τέτοιες εταιρίες στην Ελλάδα, παρότι υπάρχει αντίδραση για την «μετανάστευση», προσλαμβάνει μετανάστριες ρωσίδες, ουκρανέζες λιθουανές, που δε γνωρίζουν γρι από ελληνική εργατική νομοθεσία (σάμπως οι έλληνες γνωρίζουν δηλαδή;) για να τις εκμεταλλεύται δεόντως.
Μισθός: 500€ το μήνα και κάτι ψηλά
Μπόνους: υποτίθεται πως κάτι θα βγάλει από τους τουρίστες (δεν ισχύει)
Δώρα Εορτών (Χριστ. – Πάσχα): Υπάρχει «συμφωνία» (παράνομη) βάσει της οποίας στη/στις γκρουπιέρες δε θα αποδίδονται δώρα
Επίδομα Αδείας – Αποδοχές Αδεία: ομοίως με ανωτέρω.
ΙΚΑ – Ασφάλιση: Παρότι η εργασία είναι 12 ώρες την ημέρα, δίχως σταθερό ωράριο, με εγέρσεις μετά τα μεσάνυχτα για παραλαβή τουριστών από τα αεροδρόμια ξημερώματα (που κλαίμε υποτίθεται επειδή πουλήθηκαν σε γερμανούς και δεν κλαίμε για περιπτώσεις σαν και την παρούσα), η ρωσίδα ασφαλίζεται από την «μεγαλοεταιρία» του απατεώνα αυτού ως «μερικώς απασχολούμενη» σε «5ωρο» (κλασσική αρχιλαμογιά…).
Ωράριο Εργασίας: Από 10 έως 12 ώρες την ημέρα ( ας είναι καλά η επιχείρηση – τσιφλίκι)
Κάποτε στην εργασία οι δούλοι μαστιγόνονταν από τους επιστάτες εργασίας. Σήμερα το ρόλο του επιστάτη έχουν αναλάβει πάσης φύσεως λαμόγια λογιστές, που παρότι έχουν γνώση του ότι οι υπάλληλοι του εργοδότη τους (του επιχειρηματία) δεν πληρώνονται νομίμως, εντούτοις υποβάλλουν στο ΙΚΑ αποδεικτικά για αποδοχές Δώρων Εορτών, Αδειών κι επιδομάτων, ωσάν τάχατες αυτά να καταβλήθηκαν νόμιμα σε αυτούς τους υπαλλήλους.
Είναι λοιπόν συνεργοί της κλεψιάς και καλύπτουν τον εργοδότη τους έναντι του κράτους και εις βάρος του εργαζομένου, για να κονομούν το μισθό τους (για τον οποίο τις περισσότερες φορές δεν κόβουν αποδείξεις – τιμολόγιο για να φοροδιαφεύγουν [το τερπνόν μετά του ωφελίμου])
Ο ρόλος της λαμόγιο – λογίστριας
Κλέψε κλέψε λογίστρια τον εργάτη , αλλά και το δημόσιο, για να κονομήσει το αφεντικό σου το γουρουνίσιο κουμπαρά που του συσσώρευσες (έτσι αποδεικνύονται οι «καλοί» λογιστές). Τι σε μέλλει; Στα παλιά σου τα παπούτισα, αφού ούτως ή άλλως εσύ τουλάχιστον πληρώνεσαι (και μάλιστα χωρίς απόδειξη για να φοροδιαφεύγεις). Χαμογέλα κι από πάνω πως όλα σου πάνε καλά. Αλλά κοίτα στο τέλος από το πολύ το κλέψιμο μη βρεθείς (απευχόμαστε) στα τάρταρα της κολάσεως… είναι κάτι που το είχες ξεχάσει, σωστά;
Κάποια στιγμή η ρωσίδα για την οποία γίνεται λόγος, έμεινε δίχως ευρώ, επειδή η μητρική εταιρία σταμάτησε να είναι εποχική, κι έτσι η πρώτη δε δικαιούνταν εποχικό επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, όπως άλλες φορές, όταν η επιχείρηση ήταν εποχική.
Πήγε λοιπόν στην λογίστρια η ρωσίδια και αναγκάστηκε (!) να της ζήτησε την νόμιμη «ελεημοσύνη», δηλαδή το δώρο Χριστουγέννων και τις 2 άδειες (επίδομα και αποδοχές) τα οποία δεν καταβάλλονταν ποτέ και τα οποία ως εργαζόμενη άλλωστε τα δικαιούνταν.
Η απάντηση της λογίστριας ήταν:
«Γνωρίζεις ποια ήταν η [παράνομη] συμφωνία μας έτσι; Ότι δε θα παίρνεις τα δώρα και τις άδειες»
Έδιωξε λοιπόν τη ρωσίδα από το λογιστικό γραφείο κι αυτή δεν έχει να φάει ψωμί σήμερα που γράφουμε αυτά που γράφουμε.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η Ρωσίδα ως ξένη «φοβήθηκε» να πάει στο ΣΕΠΕ…
Συνεπώς λέμε στους εργαζόμενους: Πάτε καλά;! Βρε πάτε καλά! Πόσο ακόμη θα βάλετε το κεφάλι κάτω;
Πόσο ψέμα θα φάτε ακόμη, δεχόμενοι πως δήθεν με μια ψήφο θα έρθει κάποιος μαγικά από την κυβέρνηση και θα καταγγείλει τα λαμόγια, τη λογίστρια και τη «μέγαλο» -τσιφλικο- εταιρία από την Κρήτη;
Τι είχες Γιάννη (Έλληνα), τι είχα πάντα …
Μέσα στην Ελλάδα που σιχαίνεται τους οικονομικούς μετανάστες ή τους πρόσφυγες πολέμου, υπάρχει μια άλλη Ελλάδα που αναζητά μετανάστες και τον κάθε λογής αμόρφωτο, ακόμη κι Έλληνα, εργάτη για να τον κλέψει με το ζόρι, επιβάλλοντας μια εργατική νομοθεσία δική της, παρεκτός του κράτους. Μιλάμε για παραμάγαζα με «ειδικές» συνθήκες εργασίας.
Και το θαυμάσιο της υπόθεσης είναι πως ο κλεμμένος αυτός εργάτης παραμένει ενσυνείδητα «κουτσός», «κουλός» και «μουγγός» εφόσον δεν αποτολμά να απευθυνθεί ΤΣΑΜΠΑ στις αρμόδιες αρχές που το κράτος παρέχει σε αυτόν (ΣΕΠΕ).
Ο λογιστής δε, σε ρόλο επιστάτη αυτών των εταιριών έχει μεγάλες ευθύνες, τόσο νομικές όσο και ηθικές. Κατάγγειλέ τον κι αυτόν και μη μασάς. Αυτοί οι τύποι, μαζί με άλλους που εκτρέφουν τέτοιες νοοτροπίες κλεψιματία εδώ και χρόνια, ριμάξανε τον τόπο μας και θα συνεχίζουν να τον ριμάζουν.
Τον καιρό της «ανάπτυξης», στην Ελλάδα όλοι οι «ατσίδες» αναζητούσαν μετανάστριες και πρόσφυγες για να τους εντάξουν στα σπιτικά ή δημόσια, παράνομα ή νόμιμα μπουρδέλα τους.
Σήμερα, που η Ελλάδα πληρώνει τις δικές της αποφάσεις και λαμογιές (κανείς δε σου δανείζει με το ζόρι αν δεν πας για να δανειστείς ό,τι ρίμαξες), αναπτύσσεται μια αντιμεταναστευτική νοοτροπία, δείγμα του ρήματος: «όσο περνούσαμε καλά πηδώντας [και σε παράνομα μπουρδέλα ακόμη και με τη δια της βίας σωματεμπορία], καλοί ήταν οι μετανάστες (μετανάστριες), σήμερα που μας ζητάνε ελεημοσύνη, δεν τους θέλουμε κι αν τυχόν τους θέλουμε, τους θέλουμε για να τους ριμάζουμε σαν τους Έλληνες εργάτες».
Ψάξε τώρα να δεις τι δε πάει καλά στην δική σου κοινωνία, που είναι το σπίτι σου, πριν ασχοληθείς με το εξωτερικό που δεν είναι δικό σου.
Ξυπνάτε…
Είστε υπεύθυνοι για τις συνθήκες που δημιουργούνται με τη δική σας συναίνεση και συνεργία μέσα στην πατρίδα σας.
Η δειλία των λογιστών εις διπλούν
Ποια είναι αυτή;
Η δειλία έχει να κάνει με την δυσκολία κα το θάρρος που πρέπει να έχει κανείς για να απορρίψει κατάμουτρα παράνομες προτάσεις αφεντικών λαμόγιων εις βάρος υπαλλήλων / εργατών.
Και η δειλία φαίνεται όταν αντίθετα ο λογιστής συνεργάζεται με το λαμόγιο εργοδότη του, για να κλέψει τον «εύκολο» υπάλληλο που άλλωστε δε γνωρίζει και πολλά από νομοθεία και δικαιώματα.
Να λοιπόν η δειλία ενώπιον των ανθρώπων…, = κλέψε τον υπάλληλο (εύκολο) παρά βρες τα @@ για να αντιπαλεύσεις τις παράνομες απαιτήσεις του εργοδότη σου.
Γιατί, αν αντιπαλεύσεις τον εργοδότη σου μπορεί και να πεινάσεις (δε θα αμοιφθείς)….
Κι έτσι ο λογιστής παρά να πεινάσει ο ίδιος, αποφασίζει πως πρέπει να πεινάσει (ληστευτεί) ο εργάτης. «Παρά να πεινάσω εγώ, ας κλέψουμε κάποιον άλλον»(!)
«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι…..» (Κατά Μάρκον, Κεφ. Η΄)
Είναι λοιπόν πιο εύκολο να μη σηκώσει κανείς (και λογιστής) το σταυρό του, και να καλοπερνά, παρά να τον σηκώσει και να έχει δυσκολίες.
Να λοιπόν και η δειλία ενώπιον του Θεού, που μπορεί να επιφέρει ως και κόλαση.
Βρες μετά τη γνωστή δικαιολογία – καραμέλα πως σου φταίνει οι πολιτικοί… ή κάποιοι άλλοι για τις αποφάσεις σου και πέταξες και το σταυρό για μια χούφτα ευρώ.
Σου φταίνε οι δανειστές μετά για την κατάντια σου. Μια ωραία δικαιολογία για να αποφεύγεις τις ευθύνες σου ως λογιστής. Με την ίδια «λογική», για την κατάντια του δανειστή φταίει κάποιος άλλος… το πιθανότερο εσύ… Οπότε….τσάμπα το επικαλλείσαι το ευτελές επιχείρημά σου.
Ναυαγοσώστες, Σχολές, Δήμοι, Ξενοδοχεία, συνθήκες στην Ελλάδα 
Πρόσφατα σχόλια